CWDM Channel Grid

CWDM Channel grid

Course Wavelength Division Multiplexing (CWDM) is een WDM technologie waarbij de afstand tussen de kanalen 20 nm is zoals vastgelegd in ITU-T G.694.2 en G695.

De ITU standaard definieert 18 kanalen. De eerste twee kanalen met de centrale golflengten 1271 en 1291 nm kunnen een hoog verlies ondervinden en daardoor onbruikbaar zijn bij bepaalde glasvezeltypes. De kanalen 1351 tot 1451 nm liggen dicht bij de 1383 nm waterpiek van glasvezel waarbij de demping typisch meer dan 2 dB/km is. Hierdoor kunnen ook deze kanalen onbruikbaar zijn, hoewel de waterpiekdemping afgevlakt is bij nieuwere glasvezels die voldoen aan de ITU-T G.652.C/D.

Door de lagere glasvezeldemping bij hogere golflengten en de waterpiekdemping maken 8 kanaals CWDM multiplexers vaak gebruik van de kanalen 1471 tot 1611 nm en 4 kanaals systemen gebruiken 1551 tot 1611 nm. (Zie tabel CWDM kanalen)

Verdeling van het optische spectrum in transmissiebanden

O-band; Wordt veel gebruikt vanwege de lage prijzen voor optische zenders / ontvangers. De O-band heeft een grotere verzwakking dan de C-band en wordt daarom voor relatief korte afstanden gebruikt.
E-band; Ondervindt in oudere glasvezel last van de waterpiekdemping bij 1383 nm. Glasvezels die minimaal voldoen aan ITU-T G.652. C/D hebben dit probleem niet. Deze band wordt gebruikt bij 16 kanaals CWDM systemen.
S-band;Breidt het aantal kanalen van de C-band uit. Wordt gebruikt bij DWDM systemen met veel kanalen.
C-band; wordt gebruikt voor standaard DWDM systemen en voor alle 1550 nm transcievers. EDFA’s zijn ontworpen om alle kanalen in deze band te versterken.
L-band; Breidt het aantal kanalen van de C-band uit. Wordt gebruikt bij DWDM systemen met veel kanalen.
U-band; Breidt de L-band uit maar wordt weinig gebruikt voor communicatie.

Wilt u meer weten over golflengte multiplexing? Neem dan contact met ons op, we helpen u graag!