30 juli 2019

Els vertelt over haar Vierdaagse met veel blaren en haar redding...

"...De behandeling van Het Rode Kruis!"

Els Aarts-Bouwmans - Deelnemer Nijmeegse Vierdaagse 2019

Els liep dit jaar voor de 3e keer de Nijmeegse Vierdaagse uit. Dit jaar bezocht zij voor het eerst de medische verzorgingspost van Het Rode Kruis. Els vertelt over haar vele blaren, het voetjesformulier van Simac en de behandeling die haar redding bleek.

Vertel eens, wie is Els en wat heb jij met de Vierdaagse?

“Ik ben Els Aarts-Bouwmans, ik ben 52 jaar en woon in Deurne en heb dit jaar dus voor de 3e keer de Vierdaagse gelopen. De eerste keer liep ik met een vriendin maar vorig jaar en dit jaar heeft zij meegedaan aan de Alpe d’Huez en dus niet met de Vierdaagse. Ik heb er wel even over nagedacht of ik net als vorig jaar weer mee wilde doen, maar ik heb me dit jaar toch weer ingeschreven en gelijk een bed gereserveerd via het Vierdaagsebed.

Dit jaar heb ik dus net als vorig jaar alleen gelopen. Nou ja, alleen ook weer niet; ik maak makkelijk contact met andere mensen en tijdens de Vierdaagse gaat dat nog sneller.  Zo heb ik ook dit jaar weer leuke mensen ontmoet en mooie gesprekken gehad.”

Hoe bereid jij je voor op de Nijmeegse Vierdaagse?

<100km

“Dit keer heb ik denk ik nog geen 100 km getraind, andere jaren waren dat heel wat meer kilometers. De vorige keren heb ik fluitend uitgelopen, zonder blaren pijn, ik heb er zelfs dit jaar over gedacht om me in te schrijven voor de 50 km. Maar ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan.”

3 blaren

“Ik had dit jaar geen last van mijn benen, geen spierpijn, maar op de eerste dag voelde ik al dat ‘t niet helemaal goed ging. Ik denk dat het ook kwam omdat ik dit jaar voor het eerst op andere schoenen heb gelopen. Na afloop van de eerste dag bleek ik al 3 blaren te hebben. Toen dacht ik wel, ojee, dat gaat nog wat worden dit jaar.”

3 blaren en nog 3 dagen te gaan…hoe ging dat verder?

“Voor de woensdag heb ik er zo goed en zo kwaad als het ging wandelwol, dit zijn vette watten, tussen mijn tenen gedaan. Ik had dit gekregen van iemand die bij mij logeerde. Maar tijdens het lopen op de woensdag wist ik al wel dat ik beter maar even langs het Rode Kruis kon gaan. En dat is echt mijn redding geweest. Tot 18.00 uur kon ik een nummer ophalen en toen moest ik best een tijdje wachten tot ik aan de beurt was, maar wat ben ik blij dat ik ben gegaan, het is echt mijn redding geweest.”

Hoe was je behandeling bij de medische verzorgingspost?

Nou, eenmaal binnen zijn ze zeker 1,5 uur met me bezig geweest. Eerst werden mijn voeten geïnspecteerd en kreeg ik de vraag: Wil je stoppen of doorgaan? Het was dus wel wat ernstiger dan ik zelf vermoedde.

Ik dacht dat ik een blaar of 7 had, maar het bleken er uiteindelijk wel 17 te zijn! Mijn antwoord, dat ik door wilde gaan, vroeg blijkbaar om een intensieve behandeling, want er werd een verpleegkundige bijgehaald om de situatie te beoordelen. Na deze beoordeling kwam er een man bij om samen met de eerste vrijwilliger aan de slag te gaan.

Af en toe vroegen ze meelevend of het nog wel ging maar ik heb van de hele behandeling maar weinig gevoeld. Echt alle lof, als je ziet hoe perfect deze vrijwilligers dat gedaan hebben en met zoveel passie! En dan te bedenken dat het gratis is! Je kunt achteraf een vrijwillige bijdrage doen, nou dat heb ik natuurlijk gedaan!

En het was daar soms zelfs nog leuk, toen ik daar zo lang lag, heb ik nog best gelachen hoor met de mensen naast me. Zo maak je nog eens wat mee!  Maar nogmaals ze hebben het met z’n tweeën goed hartstikke goed gedaan, zonder hen had ik het echt niet gered!”

 

Wist je dat Simac aan de Nijmeegse Vierdaagse sponsort?

“Jazeker, mijn broer werkt bij Simac, dus ik had al een berichtje van hem gekregen met jullie voetjesformulier en de vraag of ik die al had gezien. Nou dit jaar zag ik die dus voor het eerst en hoe (met een lach in haar stem)! Ze hadden er heel wat op in te vullen voor mij”.

 

Heb jij een gouden tip voor De Vierdaagse debutanten van 2020? 

“Ik denk dat dat echt voor iedereen anders is, iedereen heeft een ander gestel. Zorg wel dat je toch wel wat kilometers oefent van tevoren, dat heb ik dit jaar denk ik toch te weinig gedaan. Zeker als je nieuwe schoenen hebt. Op dag 4 heb ik zelfs mijn oude schoenen maar weer aangedaan.

Kijk dus vooral goed waar je je goed bij voelt en wat jij daarvoor nodig hebt. En mijn tip na dit jaar is dat als je echt ergens last van hebt, je er echt goed naar moet laten kijken. Ik ben zo goed behandeld door de mensen van het Rode Kruis, ze krijgen van mij een dikke 10!”.

Kan je voor ons de sfeer van de Vierdaagse omschrijven?

"Die is echt fan-tas-tisch! (met de klemtoon op iedere lettergreep), om te vervolgen: gigantisch, wat een feest is dat; dat is ongekend! Ik heb ook diep respect voor de andere wandelaars. Zo heb ik op dag 4 een tijd opgelopen met een mevrouw van 72 die al voor de 40ste keer meeliep."

“Heel relativerend, ik vertelde haar over mijn blaren, toen zei ze ach meisje, ik heb er ook wel ooit 30 gehad, en het ook gehaald, heel relativerend. En wie zegt tegenwoordig nog meisje tegen me? Ik liep samen met haar over de finish! Wat een prestatie van haar! Tijdens de Vierdaagse ben je echt even in een andere wereld. Een betere wereld, zonder narigheid, verkeerde dingen, vol positiviteit en saamhorigheid”.

En tot slot de hamvraag Els, doe je volgend jaar weer mee?

Weer eerst een grote lach, dan: “Dat weet ik nog niet, het duurt nog even voor je je weer kan inschrijven dus daar ga ik nog rustig over nadenken”

Els Aarts-Bouwmans - Deelnemer Nijmeegse Vierdaagse 2019